Σε ανακοίνωση του ΕΚ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, 18 χρόνια μετά τον θάνατο του Καρίλαου Φλωράκη, τονίζει:

«Καθώς γιορτάζουμε τη 18η επέτειο από τον θάνατο του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ που μας «έφυγε» μια ολόκληρη μέρα στις 22 Μαΐου 2005, συγκινούμαστε βαθιά και με επαναστατική αισιοδοξία. Στη μνήμη του συντρόφου Ξ. Φλωράκη.

Η ζωή του Χαρίλαου Φλωράκη ταυτίζεται με την πορεία του ΚΚΕ, όπου υπηρέτησε για 76 ολόκληρα χρόνια, από την ΟΚΝητέ στα 15 του μέχρι τον Α’ Γραμματέα και τον Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατό του, «η κομματική δραστηριότητα του κ. Χαρίραου Φλωράκη δεν είχε τέλος. Ήξερε μόνο θύελλες και μεγάλες δυσκολίες. Τα αντιμετώπισε όλα με παιδική ηλικία και αισιοδοξία, με τη δική του φιλοσοφία και με αποφασιστικότητα. Ένας κομμουνιστής που είχε πλήρη επίγνωση της αποστολής του και της σκληρότητας που σημάδεψε την ταξική πάλη. Σηκώθηκαν και θριάμβευσαν ηθικά. Όπως χιλιάδες κομμουνιστές, δεν μέτρησαν, αλλά έδωσαν γενναιόδωρα τη ζωή τους για μια καλύτερη μέρα».

Ο Χαρίλαος Φλωράκης γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1914 στο χωριό Παλιοζογρόπι του Δήμου Ιτάμου των Αγράφων Επαρχίας Καρδίτσας. Το 1929 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπήκε στην τηλεγραφική σχολή ΤΤΤ (Τηλεγραφική-Ταχυδρομική-Τηλεφωνία).

Επειδή είναι φοιτητής, εκδίδεται μεγάλη απεργία των «Τριατικών». Οι φοιτητές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους, και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Στη συνέχεια συγκροτείται το μαθητικό συμβούλιο του ΤΤΤ και εκλέγεται γραμματέας.

Το 1934 προσλήφθηκε στο ΤΤΤ ως τηλεγραφητής. Ξεκινά έναν απίστευτο αριθμό «μεταγραφών» από πόλη σε πόλη λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε οποιαδήποτε πόλη θα αναζητούσε και θα συναναστρεφόταν με έναν παράνομο κομμουνιστικό πυρήνα.

Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Ξ. Φλωράκης στέλνεται στην πρώτη γραμμή. Το βράδυ της 27ης και της 28ης Οκτωβρίου υπάρχει αστυνομικό κουτί στο κεντρικό τηλεγραφείο. Μια μηχανή που κατασκεύαζε έστειλε το πρώτο τηλεγράφημα που κηρύσσει τον πόλεμο. Το επόμενο πρωί επιστρατεύτηκε με τα δύο αδέρφια του.

Στις αρχές Ιουνίου του 1941 έγινε μέλος του ΚΚΕ, πέρασε στην παρανομία τον Μάιο του 1942 και ανέβηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Από το 1943 έως το 1945 υπηρέτησε ως λοχαγός και υποδιοικητής του ΕΛΑΣ, κατατάχθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 και συνελήφθη τον Οκτώβριο του 1945.

Τον Ιανουάριο του 1946 έλαβε χάρη από την κυβέρνηση Σοφούρη και τον Δεκέμβριο ανέβηκε στις Ελληνικές Δημοκρατικές Δυνάμεις. Ηγήθηκε στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού και συμμετείχε σε δεκάδες μάχες. Αρχικά διορίστηκε αντισυνταγματάρχης και τον Νοέμβριο του 1948 έγινε συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού.

Την άνοιξη του 1949 έγινε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Τον Σεπτέμβριο πηγαίνει στην ΕΣΣΔ για να παρακολουθήσει τη Στρατιωτική Ακαδημία Frunze και να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Στις 5 Απριλίου 1954 επέστρεψε παράνομα στην Ελλάδα. Συνελήφθη στις 27 Ιουλίου και μετά από πολλές αναβολές ξεκίνησε τη δίκη του σε στρατοδικείο τον Μάιο του 1960. Στις 20 Απριλίου 1966 αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους. Συνελήφθη ξανά την ημέρα του πραξικοπήματος του Απριλίου και εξορίστηκε μέχρι την άνοιξη του 1971.

Μετά την κομματική διάσπαση, ο Καρίλαος συμμετείχε και συνέβαλε καθοριστικά στον αγώνα για τη διάδοση των αποφάσεων του 12ου Γ.Σ. Τον Ιούνιο του 1972 η 16η ΓΣ τον εξέλεξε μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο πρώτος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος εκλέγεται στη 17η Γενική Συνέλευση του Δεκεμβρίου.

Επανεξελέγη Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973. Τον Αύγουστο του 1974, πριν νομιμοποιηθεί το κόμμα, ήρθε στην Ελλάδα ο Χ. Φλωράκης. Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο Συνέδριο του Κόμματος (1982) και στο 12ο Συνέδριο του Κόμματος (1987), ο Χαρίλαος επανεξελέγη Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής και τον Ιούλιο του 1989 υπηρέτησε ως αρχηγός του κόμματος στην ολομέλεια. της Κεντρικής Επιτροπής. Εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Εκείνη τη χρονιά έγιναν διάφορες εκδηλώσεις και σημαντικά γεγονότα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Η ανάπτυξη των σοσιαλιστικών χωρών παίρνει δραματικό χαρακτήρα λόγω της προόδου της αντεπανάστασης.

Τον Φεβρουάριο του 1991 έγινε το 13ο Συνέδριο του Κόμματος και τον Ιούλιο του ίδιου έτους, μια φραξιονιστική ομάδα εντός του ΣΥΝ, που ζητούσε τη διάλυση του ΚΚΕ, αποσχίστηκε, με αποκορύφωμα μια κρίση στο εσωτερικό του κόμματος. Ο ρόλος του Ξ. Φλωράκη ήταν καθοριστικός στη διάλυση του ΚΚΕ και τις προσπάθειες σοσιαλδημοκρατισμού, μετά την οποία συνέβαλε στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ. Στο 14ο Συνέδριο (Δεκέμβριος 1991) το κόμμα καταφέρνει να συσπειρωθεί και να σταθεί στα πόδια του και ο Καρίλαος Φλωράκης εκλέγεται επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.

Για πολλά χρόνια μετά, και μέχρι το θάνατό του, ο Καρίλαος Φλωράκης συμμετείχε στους αγώνες του λαού και στις δραστηριότητες του κόμματος.

Οι διεθνείς του δραστηριότητες ήταν επίσης αξιοσημείωτες και αναγνωρίστηκαν και θαυμάστηκαν από πολλά κομμουνιστικά κόμματα. Διακρίσεις όπως το «Βραβείο Φιλίας του Λαού» από τον Πρόεδρο του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης, το Βραβείο «Καρλ Μαρξ» από τη δημοκρατική Γερμανία και το Βραβείο «Γκεόργκι Ντιμιτρόφ» από τη σοσιαλιστική Βουλγαρία είναι εξαιρετικές.

Αντιπροσωπεία της ΤΕ Καρδίτσας θα επισκεφθεί τον τάφο του Αγίου Χαρίλαου Παλαιοζογροπίου, τόπο που έχει δηλώσει ότι έχει επιλέξει «για την ειρήνη» και θα καταθέσει στεφάνι σήμερα στις 18:00 της Δευτέρας.

Πηγή: magnesianews.gr