Αστρονόμοι στις Ηνωμένες Πολιτείες ανακάλυψαν μερικά από τα πιο μακρινά αστέρια που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ στον γαλαξία μας. Συγκεκριμένα, το γαλαξιακό φωτοστέφανο, το οποίο είναι η εκτεταμένη σφαιροειδής περιοχή που περιβάλλει το σώμα του γαλαξία. Αυτές οι νέες παρατηρήσεις έδωσαν στους επιστήμονες μια καλύτερη αίσθηση των εξωτερικών ορίων του φωτοστέφανου.
Συγκεκριμένα, ανακαλύφθηκαν 208 μεταβλητά αστέρια του τύπου RR Lyra, το πιο απομακρυσμένο από τα οποία απέχει περισσότερο από 1 εκατομμύριο έτη φωτός από τη Γη και στον γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.Βρίσκεται περίπου στη μέση. Αυτά τα αρχαία αστέρια είναι ιδανικά σημεία αναφοράς για τη μέτρηση των γαλαξιακών αποστάσεων λόγω των προβλέψιμων διακυμάνσεων της φωτεινότητάς τους (οι οποίες κυμαίνονται σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο).
“Η νέα μελέτη επαναπροσδιορίζει αυτό που αποτελεί το εξώτατο όριο του γαλαξία του Γαλαξία. Στην πραγματικότητα, τόσο ο γαλαξίας μας όσο και ο αστερισμός της Ανδρομέδας είναι τόσο μεγάλοι που δεν υπάρχει σχεδόν κανένα χάσμα μεταξύ των δύο γαλαξιών.” , Raja Guha Thakurta, καθηγητής αστρονομίας και αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σάντα Κρουζ, δήλωσε σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας. κοινωνία του Σιάτλ.
Οι αστρονόμοι έχουν επισημάνει ότι το περιβάλλον φωτοστέφανο, που αποτελείται από διάφορα διάσπαρτα αστέρια, είναι πολύ μεγαλύτερο από τον κύριο δίσκο του γαλαξία μας, ο οποίος δεν έχει διάμετρο πάνω από 100.000 έτη φωτός. Το ηλιακό μας σύστημα με τη Γη βρίσκεται σε έναν από τους σπειροειδείς βραχίονες του δίσκου. Στο κέντρο του δίσκου βρίσκεται ένα κεντρικό «εξόγκωμα» γύρω από το οποίο βρίσκεται ένα φωτοστέφανο που περιέχει τα παλαιότερα αστέρια στον Γαλαξία μας, που εκτείνεται σε εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Τα φωτοστέφανα είναι δύσκολο να μελετηθούν επειδή βρίσκονται μακριά από τη Γη και τα αστέρια τους είναι πολύ αραιά σε σύγκριση με αυτά στον κεντρικό γαλαξιακό δίσκο. Τα φωτοστέφανα, από την άλλη πλευρά, περιέχουν το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής μάζας του γαλαξία, καθώς κυριαρχούνται από τη σκοτεινή ύλη.
Με βάση προηγούμενες εκτιμήσεις, το φωτοστέφανο εκτείνεται έως και 300 kiloparsecs, ή περίπου 1 εκατομμύριο έτη φωτός (1 kiloparsec είναι 3.260 έτη φωτός) από το γαλαξιακό κέντρο, αλλά η νέα μελέτη ωθεί τα εξωτερικά όρια του φωτοστέφανου σε τουλάχιστον 320 kiloparsecs. επεκτάθηκε σε
Πηγή: magnesianews.gr