Οι άνθρωποι που αναζητούν ενοικιαζόμενες κατοικίες έχουν αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις τα τελευταία χρόνια.

Εξαιρετική ζήτηση από ιδιοκτήτες που έχουν πλέον μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη καθώς η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά και τα ακίνητα μπορεί να παραμείνουν κενές, εκτός από τα υψηλά ενοίκια, τα οποία έχουν αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά 35% τα τελευταία πέντε χρόνια. είναι πολύ περιορισμένη.

Οι ιδιοκτήτες που έχουν πληγεί από την κρίση απαιτούν υψηλά ενοίκια που υπερβαίνουν κατά πολύ την αξία της περιοχής όπου βρίσκεται το ακίνητό τους, και άλλοι ιδιοκτήτες που έχουν προβλήματα με τους ενοικιαστές που δεν πληρώνουν ζητούν ένα εφάπαξ ποσό των 12 $. Ορισμένοι απαιτούν πληρωμή, ενώ άλλοι δέχονται μόνο αιτούντες εάν το φορολογικό τους εισόδημα υπερβαίνει ένα καθορισμένο όριο.

Ορισμένες διαφημίσεις χρησιμοποιούν ακόμη και τη βρετανική πρακτική να απαιτεί από τον ιδιοκτήτη να έχει εγγυητή σε περίπτωση που δεν καταβληθεί το συμφωνηθέν ενοίκιο.

Τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί η έλλειψη προσφοράς προς ζήτηση, καθιστώντας την ως τον κύριο «ένοχο» του φαινομένου της υπερβολικής ζήτησης από ορισμένους ιδιοκτήτες. Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν το 85-90% των νοικοκυριών που αναζητούν στέγη δεν ήταν σε θέση να αντέξουν οικονομικά μια στέγη, στηριζόμενοι αποκλειστικά στα ενοίκια. Εν ολίγοις, υπάρχει μια δομική αλλαγή στη συμπεριφορά των απλών καταναλωτών, οι οποίοι είναι πλέον ενοικιαστές και όχι μελλοντικοί ιδιοκτήτες.

Αυτή η αύξηση της ζήτησης δεν καλύφθηκε από την προσφορά, με περίπου 40.000 με 50.000 ακίνητα να «εξαφανίζονται» στην αγορά, αποκλεισμένα από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Πολλά διαμερίσματα παραμένουν άδεια επειδή οι ιδιοκτήτες είχαν κακές εμπειρίες με προηγούμενες συμβάσεις μίσθωσης και σε πολλές περιπτώσεις η κληρονομιά δεν αναγνωρίζεται.

Ο συνδυασμός αυξημένης ζήτησης και περιορισμένης προσφοράς προκαλεί «έκρηξη» στις τιμές των ενοικίων.

Πηγή: magnesianews.gr