Ομάδες επισκεπτών δεν ενδιαφέρονται μόνο για την ενοικίαση ή την αγορά κατοικιών και χώρων στον Όλυμπο, αλλά εμφανίζονται με «αναρρίχηση». Οι κάτοικοι της πάνω περιοχής της Εραζώνας, αλλά και της επαρχίας Πιερίας από την άλλη πλευρά, έχουν ακούσει ιστορίες που αποκαλύπτονται σε κάποια από τα βουνά πάνω από τα 1.000 μέτρα και τους δίνουν έναν αέρα μυστηρίου. Αμερικανοί, Ρώσοι και άλλοι διεθνείς «επισκέπτες» κάνουν τον κύκλο του Ολύμπου εδώ και αρκετά χρόνια στο πλαίσιο μιας έρευνας για το άγνωστο…

Ένας θησαυρός κρυμμένος στις μυστηριώδεις σπηλιές του Ολύμπου…

Η ιστορία αυτού του περιστατικού χρονολογείται από το 1937. Το 1937, περίεργες και αινιγματικές ειδήσεις ήρθαν στην προσοχή των αστυνομικών αρχών. Βουνό των θεών, Όλυμπος, ο κρυμμένος θησαυρός μέσα!

Το διάβασα στην εφημερίδα «Ακρόπολις» στις 10 Οκτωβρίου 1937.: «…Συγκεκριμένα, ο Αμβροσιάδης τόνισε ότι βρισκόταν κάπου στον Όλυμπο και κοντά στον Όλυμπο, όπου, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν τοποθετημένος ο θρόνος του Δία, όπου ανέβαιναν τα σύννεφα, και ότι έτσι έτυχε να βρεθεί μπροστά σε μια σπηλιά. , το τυλιγμένο άνοιγμα του οποίου ήταν καλυμμένο με χοντρές συστάδες θάμνων, όπου μπορούσε να προστατευτεί από τη βροχή και τις καταιγίδες.Όταν μπήκα μέσα για να προστατέψω το , συνάντησα ένα απίστευτο θέαμα.

Το εσωτερικό του σπηλαίου ήταν εξ ολοκλήρου αστραφτερό από χρυσό και μάρμαρο. Οι τοίχοι και τα δάπεδα είναι καλυμμένα με καθαρό λευκό μάρμαρο, και είναι στολισμένα με χρυσά και χάλκινα αγάλματα, κράνη, σπαθιά πολεμιστών και αμέτρητα άλλα αριστουργήματα της ελληνικής περιόδου. Υπήρχαν ακόμη ολόχρυσες πολυθρόνες, τρίποδες και καρέκλες.

Το σπήλαιο χωρίστηκε σε δύο διαμερίσματα. Το δεύτερο δωμάτιο, προφανώς το «καταφύγιο» των αρχαίων, περιείχε τα πιο πολύτιμα αντικείμενα. Ο νεαρός Αμβροσιάδης είπε υπομονετικά ότι του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, ειδικά με τα ακόλουθα περιεχόμενα του σπηλαίου. 1) Χάλκινο άγαλμα αρχαίου οπλίτη σε φυσικό μέγεθος. 2) Ένα μαρμάρινο ανδρικό άγαλμα που έπεσε και χωρίστηκε στη μέση. 3) Τρία μεγάλα σφραγισμένα μεταλλικά κουτιά αγνώστου περιεχομένου. 4) Ένα χάλκινο καζάνι, δύο λεκάνες και μερικές μεταλλικές πλάκες. 5) 4 χρυσά ή επίχρυσα καπάκια. 6) Ένα τεράστιο μαρμάρινο ανάχωμα στο κέντρο του χώρου και δύο μαρμάρινες πολυθρόνες. Πάνω στο τραπέζι υπήρχε μια μεγάλη μεταλλική μπάλα και μπροστά από την πολυθρόνα υπήρχε μια επιγραφή. 7) Διάφορα τόξα και βέλη. Σε ένα μικρό δωμάτιο παρατήρησε: 1) Μαρμάρινα ελάφια και ελάφια. 2) Ένα μαρμάρινο άγαλμα ενός γέρου με ένα ραβδί στο ένα χέρι ενός μπαστούνι. 3) Ένα μαρμάρινο άγαλμα μιας γυναίκας που θηλάζει ένα βρέφος. 4) Ένα μεγάλο άγαλμα που απεικονίζει έναν άνδρα να πολεμά ένα θηρίο που δαγκώνει τα πόδια, πιθανώς μια τίγρη. 5) Διάφορα ημιτελή ειδώλια και μαρμάρινα θραύσματα διάσπαρτα και στα δύο διαμερίσματα του σπηλαίου.

Η αναφορά αυτή, που έκανε ο Αμβροσιάδης στις αρμόδιες αρχές της Θεσσαλονίκης, οδήγησε λοιπόν τον κ. Κόζια, τότε αρχαιολογικό έφορο, να πει ότι μαζί με τον Φρυτωνόπουλο, αυτός ο περίφημος με διέταξαν να πάω στο σπήλαιο του Ολύμπου. θησαυρός. Σύντομα οργανώθηκε μια αποστολή, με αρχηγούς δύο νεαρούς φίλους, αλλά δεν κατάφεραν να πλησιάσουν στο καθορισμένο σημείο και μπλόκαρε το πέρασμα. Η αποστολή λοιπόν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την προσπάθεια.

Ωστόσο, μη θέλοντας να δώσουν στην αστυνομία την εντύπωση ότι ο Αμβροσιάδης ήταν ένας ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος και ότι θα πέσει θύμα ενός αρχαιοκάπηλου που θα προσπαθούσε να του αποσπάσει τα πλούσια μυστικά του, τον έστειλαν στην Αθήνα. Φορτουνόπουλο, να τους προστατεύει. Μάλιστα είχαν τοποθετηθεί ως αμερικανοί μεροκαματιάρηδες ανασκαφών στο Υπουργείο Παιδείας που είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα σπήλαια. Έμειναν εκεί μέχρι τα τέλη της άνοιξης του 1937, όταν το χιόνι στον Όλυμπο έλιωσε και ο διάδρομος καθαρίστηκε. Στη συνέχεια, μια νέα αποστολή θα προσπαθήσει να βρει αυτά τα αντικείμενα.

Ωστόσο, ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, ο Αμβροσιάδης εξαφανίστηκε από τη γη γύρω στα μέσα Μαΐου. Δεν εθεάθη ποτέ ξανά σε μια μικρή σπηλιά που του είχε παραχωρήσει το Τμήμα Ανασκαφών. Και οι δύο αυτές εξαφανίσεις αναφέρθηκαν άμεσα στο Υπουργείο Παιδείας, το οποίο ειδοποίησε αμέσως τη Γενική Υπηρεσία Ασφαλείας ώστε να διερευνηθούν όλα τα ενδεχόμενα. Από την αρχή εκφράστηκαν υποψίες ότι ο αγνοούμενος Αμβροσιάδης είχε πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας εξαιτίας του σημαντικού μυστικού του. Δεν τον απήγαγε ένας παλαιοπώλης, δεν τον πήγε στη σπηλιά του θησαυρού και τον σκότωσε;

Τα σώματα γενικής ασφάλειας, ενεργώντας στοχευμένα και οργανωμένα, συνεργαζόμενα με τη Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, κατάφεραν να εντοπίσουν τον Χουλτουνόπουλο μετά από πολύωρη έρευνα. Στην ανάκρισή του παραδέχτηκε ότι αναγκάστηκε να φύγει από την Αθήνα κρυφά γιατί φοβόταν για τη ζωή του. Ανατρίχιασε στη σκέψη ότι μπορεί να είχε την ίδια μοίρα με τον αγνοούμενο Αμβροσιάδη… πίστευε ακράδαντα ότι είχε πέσει θύμα εγκληματιών…».

Ο Όλυμπος είναι ακόμα ελκυστικός…

Για χιλιάδες χρόνια, ο Όλυμπος έχει αποδειχθεί ένα μυστικιστικό βουνό, που γεννά όχι μόνο θεούς, μούσες και πολιτισμό, αλλά και μύθους και ιστορίες, αλλά τέτοια γεγονότα έχουν φέρει πολλούς ξένους τουρίστες στο Όρος των Θεών. τον περασμένο αιώνα.και άλλα αφύσικα θέματα.

Το στέμμα του Δία, η πυραμιδοειδής κορυφή (!!!) των ίδιων αναλογιών με εκείνα της Γκίζας και άλλες αρχαίες ανακαλύψεις που στέκονται περήφανα στο χρόνο σαν τους βραχώδεις σχηματισμούς του Ολύμπου έχουν προσελκύσει πολύ ξένο ενδιαφέρον. Είμαι εδώ. Ερευνητική ομάδα…

Τα δύο μέρη του βουνού εκατέρωθεν της κορυφής έχουν ισχυρά γεωμαγνητικά πεδία που έχουν τραβήξει την προσοχή της σύγχρονης επιστήμης, αλλά η αρχαιότητα του βουνού είναι συναρπαστική καθώς έχει αποδειχθεί ότι είναι παλαιότερο από τις Άλπεις. Και τα Ιμαλάια… Επομένως, τα τελευταία χρόνια κάτοικοι των χωριών του Ολύμπου μιλούν για την άφιξη πολλών ξένων τουριστών που αγοράζουν ακίνητα και μένουν εκεί, χωρίς να αποκαλύπτουν τι κάνουν…

Απ’ ό,τι φαίνεται, η Olympus γνώριζε και εξακολουθεί να συναρπάζει!

σάλτσα: Larissanet.gr/ Φωτορεπορτάζ: Μπαγγέλης Τόλιας

Πηγή: magnesianews.gr