Μια ενδιαφέρουσα έκθεση φωτογραφίας-ντοκουμέντου για το πώς δημιουργήθηκε η λίμνη Πλαστήρα Καρδίτσας στην Αίθουσα «Αντ. Σαμαράκης» Μορφοβούνιο, Δημαρχείο Λίμνης Πλαστήρα. Η άγνωστη πλευρά της υλοποίησης του έργου αποκαλύπτεται για πρώτη φορά.
Ξεναγός αυτής της έκθεσης είναι ο Παναγιώτης Νάνο, δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα και συγγραφέας που έγραψε για την ιστορία της δημιουργίας της λίμνης. Ο Θάνατος, υποστήριξε με ενθουσιασμό το έργο. Χωρίς την παρουσία του Πλασύρου είναι αμφίβολο αν θα είχε δημιουργηθεί η λίμνη. Πολύ περισσότερο δεδομένου ότι η ιδέα κατατέθηκε το 1925, όταν οι αντιλήψεις και οι τεχνικές δυνατότητες της προπολεμικής Ελλάδας ήταν πραγματικά περιορισμένες. Το 1929, ο Ελβετός επιστήμονας Λουί Σεν προσλήφθηκε από την κυβέρνηση του Ελ. Ο Βενιζέλου ήταν ο πρώτος που διερεύνησε αυτή την ιδέα.
Πολλά χρόνια αργότερα, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, όταν ο Plastilus έγινε Πρωθυπουργός, ξεκίνησε νέα έρευνα για το έργο, που οδήγησε στην αρχική του ιδέα να κατασκευάσει ένα φράγμα στην τοποθεσία σήμερα. Το έργο εγκρίθηκε από την κυβέρνηση Παπάγου και ολοκληρώθηκε το 1959 με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή. Η εξέλιξη και η εξέλιξη του έργου παρακολουθείται από έκθεση φωτογραφίας, στην οποία παρουσιάζονται πολύτιμα υλικά πριν την κατασκευή του έργου. Περιέχει φωτογραφίες από οικοδομικές εργασίες και την απασχόληση εκατοντάδων εργατών από χωριά της περιοχής. ”
Και συνεχίζει: «Η ολοκλήρωση του έργου το 1959 ήταν η χρονιά που πλημμύρισε η Νευρόπολη, αλλά και η ανταπόκριση των κατοίκων που διεκδίκησαν γενναία αποζημίωση για την πλημμύρα των σπιτιών και της γης τους». περιοχή σε πένθος: την παραμονή του Αγίου Νικολάου, 12 Μαΐου 1959, η κακοκαιρία που επικρατούσε στην περιοχή ανέτρεψε πλοίο γεμάτο κόσμο και εμπορεύματα Δεκαεπτά από το Νεοχώρι, δύο από την Καλίτσα και ένα από το Μορφοβούνι, χάθηκαν 20 άτομα για πάντα στα θολά νερά. Η καταστροφή συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα και η περιοχή πένθος. Χρειάστηκαν χρόνια για να σβήσει αυτό το πένθος».
Ο κ. Νάνος αποκαλύπτει επίσης μια σχετικά άγνωστη αλλά ένδοξη σελίδα της λιμνονεροσκεπασμένης Εθνικής Αντίστασης, αναφέρει τη δημιουργία και λειτουργία του αντάρτικου αεροδρομίου στη Νευρόπολη, που λειτούργησε ως επαφή για
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ήταν το αεροδρόμιο Ghost. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο χωμάτινος διάδρομος καλυπτόταν με κινητές (σε καροτσάκια) άχυρα από γρασίδι και δέντρα που είχαν κοπεί από τους εξεγερμένους πριν από την αυγή και είχαν τοποθετηθεί σε επιλεγμένες τοποθεσίες. Έτσι τα γερμανικά αεροπλάνα που προσπαθούσαν να καταστρέψουν το αεροδρόμιο δεν μπορούσαν να δουν τίποτα από ψηλά. Ωστόσο, η νύχτα έπεσε και ο διάδρομος αποκαλύφθηκε μόνο όταν το αεροπλάνο επρόκειτο να προσγειωθεί. Οι αντάρτες παρατάχθηκαν με φανάρια όταν άκουσαν τις μηχανές των αεροπλάνων που περίμεναν. Ως εκ τούτου, σχημάτισαν δύο δοκούς για να διευκολύνουν την προσγείωση.
«Τον 21ο αιώνα θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο των λιμνών και να θέσουμε συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους και προτεραιότητες», δήλωσε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Δήμαρχος Λίμνη Πλαστήρα. ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα για τα Αγράφων με επενδύσεις σε όλους τους τομείς».
Πηγή: magnesianews.gr