Το 53% των λιμνών του κόσμου χάνουν όγκο λιμνών τόσο σε ξηρές όσο και σε υγρές περιοχές, ειδικά λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας.
Πάνω από το 50% των μεγαλύτερων λιμνών του κόσμου χάνουν νερό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science. Οι κύριες αιτίες της είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη, η μη βιώσιμη ανθρώπινη κατανάλωση και η εναπόθεση.
Ερευνητές του Ινστιτούτου CIRES στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Boulder, του Kansas State University, του Πανεπιστημίου της Τουλούζης στη Γαλλία και του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας KAUST στη Σαουδική Αραβία ανέπτυξαν μια τεχνική για τη μέτρηση των αλλαγών της στάθμης του νερού σε περίπου 2.000 εγκαταστάσεις, μία από τις το μεγαλύτερο στον κόσμο. Οι φυσικές και ανθρωπογενείς λίμνες αντιπροσωπεύουν το 95% των συνολικών αποθεμάτων νερού λιμνών στον κόσμο.
Ανάμεσά τους μελέτησαν και τις ελληνικές, δηλαδή τις Πρέσπες, την τεχνητή λίμνη Πολύφυτου και την ανθρωπογενή λίμνη Κρεμαστού, όπου εντόπισαν μια τάση ξήρανσης.
Η ερευνητική ομάδα συνδύασε 30 χρόνια παρατηρήσεων από μια σειρά δορυφόρων και μοντέλων για να ποσοτικοποιήσει τις τάσεις στην παγκόσμια αποθήκευση νερού λιμνών. Χρησιμοποίησε 250.000 δορυφορικά στιγμιότυπα 1.972 από τις μεγαλύτερες λίμνες της Γης που τραβήχτηκαν μεταξύ 1992 και 2020. Συνέλεξαν επίσης μετρήσεις της στάθμης του νερού από εννέα δορυφορικά υψόμετρα και μελέτησαν αυτές τις μετρήσεις με την πάροδο του χρόνου για να μειώσουν την αβεβαιότητα. Για λίμνες χωρίς μακροπρόθεσμα αρχεία στάθμης νερού, χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατες δορυφορικές μετρήσεις στάθμης νερού. Συνδυάζοντας πρόσφατες μετρήσεις της στάθμης του νερού με μακροπρόθεσμες μετρήσεις της περιοχής, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακατασκευάσουν τον όγκο της λίμνης πριν από δεκαετίες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 53% των λιμνών του κόσμου παρουσίασε μείωση όγκου τόσο σε ξηρές όσο και σε υγρές περιοχές. Οι ερευνητές συνέκριναν την πτώση με 17 φορές το μέγεθος της λίμνης Mead, της μεγαλύτερης τεχνητής λίμνης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η απώλεια των τροπικών υγρών λιμνών και των λιμνών της Αρκτικής υποδηλώνει μια πιο διαδεδομένη τάση ξήρανσης από ό,τι είχε αναγνωριστεί προηγουμένως. Η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη στις ανθρωπογενείς λίμνες, όπου σχεδόν τα δύο τρίτα του κόσμου αντιμετωπίζουν σημαντική απώλεια νερού.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι λίμνες αποθηκεύουν το 87% του νερού της Γης, γεγονός που τις καθιστά πολύτιμο πόρο για τα οικοσυστήματα της Γης. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι λίμνες, σε αντίθεση με τα ποτάμια, δεν παρακολουθούνται σωστά, παρόλο που παρέχουν νερό για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Στην πραγματικότητα, εκτιμούν ότι περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού, ή δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζουν σε λεκάνες ξηρών λιμνών, υποδηλώνοντας ότι η βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων απαιτεί αλλαγή.
Ωστόσο, ενώ οι περισσότερες λίμνες έχουν συρρικνωθεί, το 24% έχει σημαντική αποθηκευτική ικανότητα, κυρίως σε αραιοκατοικημένες περιοχές της ενδοχώρας του Θιβετιανού Οροπεδίου, στις βορειότερες μεγάλες πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής και σε περιοχές με νέες ανθρωπογενείς λίμνες, όπως: αυξημένες. Ο ποταμός Yangtze στην Κίνα και οι λεκάνες του ποταμού Μεκόνγκ και Νείλου στη Νοτιοανατολική Ασία.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Fanfang Yao, ερευνητής στο Ινστιτούτο CIRES και στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, λέει ότι τα νέα δεν είναι εντελώς δυσοίωνα. Αυτή η νέα μέθοδος παρακολούθησης της αποθήκευσης του νερού της λίμνης και οι λόγοι πίσω από αυτήν θα επιτρέψει στους επιστήμονες να ενημερώσουν τις τοπικές κοινωνίες για το πώς να προστατεύουν καλύτερα σημαντικές πηγές νερού και σημαντικά τοπικά οικοσυστήματα.
Στη δημοσίευσή τους, οι ερευνητές αναφέρουν πιθανές λύσεις για τη μείωση της ξήρανσης της λίμνης, αναφέροντας το παράδειγμα της λίμνης Σεβάν στην Αρμενία, όπου έχει παρατηρηθεί αύξηση της αποθήκευσης νερού τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Στη δεκαετία του 2000 οι αρχές άρχισαν να ρυθμίζουν τις αναλήψεις νερού.
Φωτογραφία: Η μεγαλύτερη λίμνη της Καλιφόρνια, η Θάλασσα Salton, που απεικονίζεται από το διαστημόπλοιο Gemini 5. Πίστωση: NASA
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή: magnesianews.gr